Derogatierapportage Habitatrichtlijn
Derogatie is een term uit het recht om de buitenwerkingstelling van een rechtsnorm te beschrijven, bijvoorbeeld een ontheffing van de verbodsbepalingen Wet Natuurbescherming voor het doden, plukken of verstoren van in het wild levende dieren en planten. De derogatierapportage van de EU Habitatrichtlijn betreft de afwijkingen (derogaties) van de soortenbescherming van Annex IV en V soorten aan de Commissie. Het betreft hier toegestane afwijkingen cf. artikel 16 lid 1 HR van de verbodsbepalingen van artikel 12 t/m 15. De verbodsbepalingen voor diersoorten zijn: a) het opzettelijk vangen of doden; b) het opzettelijk verstoren van die soorten, vooral tijdens de perioden van voortplanting, afhankelijkheid van de jongen, overwintering en trek; c) het opzettelijk vernielen of rapen van eieren in de natuur; d) de beschadiging of de vernieling van de voortplantings- of rustplaatsen. De verbodsbepalingen voor plantensoorten zijn, a) het opzettelijk plukken en verzamelen, afsnijden, ontwortelen of vernielen b) het in bezit hebben, vervoeren, verhandelen of ruilen en het te koop of in ruil aanbieden. De EU analyseert de derogatierapportage om te bepalen of de derogaties van invloed zijn op de staat van instandhouding.
De gegevens die moeten worden ingevuld, gaan over: Hoeveel individuen van welke planten en diersoorten (indien van toepassing) worden weggenomen en waarom? Hoeveel vaste rust- en verblijfplaatsen worden verstoord of vernietigd? Wat is de reden voor het verlenen van een ontheffing? De informatie dient te worden ingevuld in de zogenaamde HaBiDeS-webtool en gerapporteerd in XML.
Europese Commissie, via de Eionet, Central Data Repository
Tweejaarlijks, steeds 9 maanden na afloop van de tweejaarlijkse rapportage periode.
