African-Eurasian Waterbird Agreement (AEWA)

AEWA is een overeenkomst die is aangenomen in het kader van het Verdrag van Bonn, ook wel CMS-verdrag genoemd (Convention on the Conservation of Migratory Species of Wild Animals). Het trad in 1999 in werking en is gericht op de instandhouding van 255 soorten Afrikaanse en Euraziatische trekkende watervogels, variërend van eenden,ganzen en reigers tot de Zuid-Afrikaanse pinguïn. De insteek van het verdrag zijn de routes die watervogels gebruiken. AEWA heeft betrekking op 119 zogenaamde Range States. Dat zijn landen in Afrika, het Midden-Oosten, Europa, Centraal-Azië, Groenland en de Canadese archipel. Om te kunnen rusten en foerageren tijdens de trek zijn de watervogels aangewezen op de wetlands in deze landen. De bescherming van de soorten en leefgebieden vraagt om een internationale aanpak. AEWA brengt de betreffende landen en de bredere internationale natuurbeschermingsgemeenschap bijeen in een poging om te komen tot een gecoördineerde aanpak. Per 1 november 2017 hadden 77 landen of partijen, waarvan 41 uit Eurazië en 36 uit Afrika, de AEWA-overeenkomst ondertekend. Dit zijn de zogenaamde Contracting Parties. Nederland deed dat in 1999. Om de drie jaar en voorafgaand aan de Meeting of the Parties (MOP), rapporteren de Contracting Parties aan het AEWA-secretariaat in Bonn, Duitsland.

Rapportage verplichtingen: 
Datum inwerkingtreding: 
01-11-1999
Schaal: 
Mondiaal